سه تراژدی راسین
ژان راسين، نويسندة قرن هفدهم فرانسه، در آثار خود نقش چشمگيري را به زنان داده است، تا جايي كه برخي، از او به عنوان بنيانگذار نقش زن در ادبيات نام برده‌اند. در اين نوشتار به بررسي موقعيت سه قهرمان زن با نام‌هاي آندروماك در تراژدي‌اي به همين نام، آگريپين در تراژدي بريتانيكوس و ف?در در تراژدي ف?در مي‌پردازيم. اين سه، زناني‌اند با انگيزه‌هايي متفاوت و موقعيت‌هايي استثنايي. تفاوت‌هاي فاحشي آنان را از يكديگر متمايز مي‌كند. با اين حال عواملي مانند نحوة برخورد گاه يكسان با مشكلات، وابستگي به گذشته و نقش تأثيرگذار هر يك از اين زنان بر سرنوشت ديگر شخصيت‌هاي تراژدي، آنان را به يكديگر شبيه مي‌سازد. هر يك از اين نمايشنامه‌ها جايگاه ويژه‌اي در آثار راسين به خود اختصاص داده است. آندروماك نخستين موفقيت بزرگ او را در محافل ادبي رقم مي‌زند. بريتانيكوس به شهرتش مي‌افزايد، چرا كه نويسنده بر خلاف سنت معمول خود از اساطير يوناني فاصله گرفته و به سراغ تاريخ روم باستان مي‌رود. فدر نيز شناخته شده‌ترين و بحث‌برانگيزترين نمايشنامة او و نيز آخرين نمايشنامه‌اي است كه نويسنده در آن به اشتياق و احساسات پرشور انساني مي‌پردازد. ضمن اين كه توجه خاص راسين به ظرافت رفتار قهرمان زن، و در عين حال پيچيدگي آن، بيانگر شناخت نويسنده از لايه‌هاي دروني احساسات زنانه است.
چکیده (انگلیسی):Jean Racine, the 18th century French author, gave outstanding roles to his female characters. The presence of women in the literary works of Racine was so powerful that some referred to him as the founder of female territory in literature. This text draws a comparison between three heroines featured in three Racine plays of Andromach, Britannicus and Phedra which are among the remarkable works of the author. Andromach marked the major accomplishment of Racine in the world of literature. Britannicus was yet another boost of fame for Racine since in this play he distanced himself from his usual Greek themes and borrowed the subject from ancient Rome to demonstrate his mastery in Roman history and literature. And finally, Phedra, the most noted and the most controversial play written by Racine is constantly considered as a finale to the non-religious works in the career of this playwright. Andromach, a princess from Troy; Agrippina, the mother of Nero in Britannicus; and Phedra, a queen from Greece are all heroines who have exceptional positions but varied motivations. These heroines are characterized by distinctive differences. At the same time, they share resemblances in their way of facing challenges, their attachments to their past and their influence on the fate of other characters in the story.
